عبدالرحمن بامەرنی
ژ كەربێن تە دا، ئێك ژ هەلبەستێن هوزانڤان (ئەحمەد یاسین)ە دكوڤارا پەیڤ ژمارە 58 دا بلاڤ بویە، هەر ژ ناڤ و نیشانێ هەلبەستێ، مروڤ دزانیت هوزانڤانی دڤێت تشتەكێ نە ئاسایی ب ئازرینیت، ئەو تشتێ هەنێ ژی رەنگڤەدانەك بیت و نە دویرە ئەو رەنگڤەدانا هەنێ بەروڤاژی ل سەر وی بخوە ژی بزڤریت، كا چاوان هندەك كەس تشتێن خوە پیچ دكەن یان تا بەرەڤ خوەكوژیێ ژی دچن. لێ ئەڤ كەربا هوزانڤانی بتنێ ل نفرینان دراوەستیت و ئەڤە ژی ب ساناهیترین چەكە ددەستێ كەسەكێ بێ دەستهەلات دا، كو هەست كربیت یێ لاوازە و یێ بەرامبەر دربێ خوە یێ داوەشاندیێ.
تشتێ ڤی دەقی بالكێش دكەت، هوزانڤان هێزا خوە ددەتە سەر زمانێ نفرینێ و چاوان داهێنانێ دڤی بواری دا بكەت، هەولدایە گەلەك ژوان تشتێن ل بەر وی دكەهی و لێ ئاشنا یان برامانەكا دی، هەولدایە وان هەمی تشتێن كەساتیا وی ب (وێ) ڤە گرێددەن، ب پرچینیت، ڤیایە كەربا خوە ژی بڤان نفرینان بەلاڤە بكەت. تا ڤێرە ئەڤە ئەو ناڤەروكە یا ئەحمەد یاسین شاعرییا خوە دارێتیێ و سنعەتكاری و فەرهەنگا وی یا بەرفرەهـ ژ گوندی، كومەلگەهی، فلكلوری و بیروباوەران، زانستێ كەڤن و یێ نوی و هەر تشتێ ب بەرچاڤێن وی كەفتی خواندی یا هەولدای دڤێ شعرێ دا تەوزیفبكەت. ئەگەر دوێنەكی دا، بلندی و نزمی هەبیت ژی، هوزانڤان یێ شیایی ب موزیكەیا شعرێ، خاندەڤای ب شعرا خوەڤە، سەر راست كەتە ڤە و نەهێلیت ڤەقەتیان بكەڤیتە دناڤبەرا هەردوان دا و ئەڤە ئێك ژ وان خالێن سەركەتی یە كو هەر هوزانڤانەك هەولددەت هەمی خاندەڤا دوو جار و سێ جاران، دەقێ وی بخوینن.
